Nu zaterdag 20 oktober gaat er een optreden door van de legendarische groep De Brassers. Musiccafe in Leuven, Muntstraat, om 22u00. Ik zal er een kort inleidend optreden verzorgen.
Allervriendelijkst,
Didi de Paris
Tekstiel Baron
literatuur
Archived Posts from this Category
oktober 16, 2007
DIDI DE PARIS EN DE BRASSERS, LEUVEN, 20.10.07
Posted by didideparis under Didi de Paris, literatuur, muziek[6] Comments
oktober 11, 2007
DIDI DE PARIS: DIGITAL RELEASE
Posted by didideparis under Didi de Paris, hedendaagse kunst, literatuur, muziekGeef een reactie
A temporary digital release of Club Moral products for your pleasure.
————————————–
Club Moral Stocklist 043 – Propagandum
————————————–Various Artists – Propagandum (C-90 cassette + xerox booklet)
A-01 – 19 Keys
A-02 – Interview Geert-Jan Hobijn
A-03 – Club Moral
A-04 – ProduKtion
A-05 – Didi de Paris
B-01 – DDV
B-02 – Angst
B-03 – FistFuckPropagandum was an event organised by Club Moral at NL-Centrum, Amsterdam on 25 feb 1984, in cooperation with ProduKtion, and with the full support of the NL-Centrum, De Kapel and Staalplaat.
The big colonnade of NL-Centrum was rebuilt into a great cathedral, consisting out of a main altar Propagandum wherein casts of parts of the bodies of AMVK and DDV and 400-year-old Monk skulls. This surrounded with broken glass and heavy chains. On this altar also a pot with boiling pork fat mixed with engine oil. The room was divided in different fields, each field mastered by an altar, or wall-paintings, towards the activity that took place in it.
A short report of the events on 25th february 1984:
Club Moral started with the showing of 39 Steps/19 Keys with live sound and calling of the Keys in Enochian. Then a short but powerful concert by Club Moral. Second on the programme were V-Side/Dirk Paesmans – Koen Theys. For them 2 stakes, in memory of the inquisition, the TV as a fire under the crackling straw, the accused chained to poles. Dirk Paesmans chose not to come, he was replaced by the usual straw puppet. Koen Theys was put in the chains while underneath him his tape “Diana” was the fire. After this time for ProduKtion, a small cinema, in Auschwitz-style on gravel standing cinema seats flanked by two Kings’ graves on which the figures of Paul Hurst and Christine Glover in stone with casts of their hands and faces. The films projected over the heads of the spectators, sound: shortwave distortion played live by Paul Hurst. Then: “Now I am Death, the Destroyer of the World”. DDV hung upside-down and screaming loud “Now I am Death” with film and slides and sound distortion by AMVK. Midnight: time for Angst/God to celebrate a one-hour-long Holy Mass. Cut-ups of schlagers, interviews, sounds and music in hellish tempo, all this on an almost classic simple altar, with family slides above the head of the high priest in Marks & Spencer outfit. Until now everything was roared fluently but with certain dirtiness to each other by “The Beast”, Didi de Paris who coloured the events with selected texts. In the end, by surprise: Alsatan Dogs aka FistFuck. Roger Rogerson small crying on organ, fist-painting on the wall, a dog. Roger is the dog, grawling and crying. Crystal Belle wants everybody out. Exciting in rubber she hits greedy spectators with a leather belt. “Go away! It’s over! Go away now! Go home! We want you out of here! Go away! All lights out: Go home! Go away! It’s over! Go away! Go away!”
(report in Force Mental #9)Propagandum was available in three versions: one in a plain cassette box with cover + photographic booklet by Club Moral, one in a plastic bag with black and gold printing in the Live Series of Staalplaat, and one in plain cassette box by ProduKtion.
On the occasion of Propagandum, Club Moral and ProduKtion also played in De Kapel in Den Haag.The building of NL-Centrum at Rozengracht has been destroyed, their activities have been documented by a number of Staalplaat releases and excerpts of all bands that played at NL-Centrum appear on the double vinyl lp compilation
“Q.E.D.” (1987) by Play It Again, Sam (later re-released as cd). Appearing on the vinyl edition are Laibach, Die Form, Z’EV, SPK, Radio Rabotnik TV, Der Plan, Chris & Cosey, Non Toxique Lost, Het Zweet, Sprung Aus Den Wolken, Michel Banabila, The Hafler Trio, Konrad Becker:Monoton, Einstürzende Neubauten, Kleg, P16 D4, Peter Zegveld, Etant Donnés, Code Public, Club Moral, Zero Kama, S.B.O.T.H.I. and Test Department, on an additional 7″ vinyl were The Legendary Pink Dots, Blurt and Marie Kawazu.
For a number of years the activities of NL-Centrum were continued by Triple X.
The main initiator and leader of NL-Centrum Franz Ferdinand Feigl died in september 2001 of cancer at the age of 43.
<<http://clubmoralstocklist.podomatic.com>>
————————————–
Other items available in this podcast:
————————————–
Club Moral Stocklist 001 – The Simpletones
Club Moral Stocklist 002 – DDV / Etat Brut
Club Moral Stocklist 003 – Mit Neuen Waffen (Club Moral/Nova Akrilik Cie)
Club Moral Stocklist 004 – Zeno X (DDV)
Club Moral Stocklist 005 – Für Ilse Koch (Various Artists) [Removed]
Club Moral Stocklist 006 – Attack on Autonomia (Club Moral)
Club Moral Stocklist 007 – Attack on Stuttgart (Club Moral)
Club Moral Stocklist 008 – Mutations et Prothèses (Etat Brut)
Club Moral Stocklist 009 – Emissions 01 (Etat Brut)
Club Moral Stocklist 010 – Géometrie d’un Assassinat (Etat Brut)
Club Moral Stocklist 011 – 2Tracks (Jerry WX)
Club Moral Stocklist 012 – Angst (Angst)
Club Moral Stocklist 013 – Kousen Breien voor Melaatsen (Kwajongens in Bloei)
Club Moral Stocklist 014 – Erradication Time (Magog Universal)
Club Moral Stocklist 015 – Performan (DDV)
Club Moral Stocklist 016 – Blanco (Various Artists)
Club Moral Stocklist 017 – Bangkok (DDV & – Delta t)
Club Moral Stocklist 018 – A Sound Atlas of Venereology (DDV)
Club Moral Stocklist 019 – Muziek voor Zelfmoorden (Angst) [b Removed]
Club Moral Stocklist 020 – Objective Normandy (V-Side)
Club Moral Stocklist 021 – 2 Live Performance (Club Moral/V,-) [Removed]
Club Moral Stocklist 022 – White Power (Various Artists)
Club Moral Stocklist 023 – Wij Zijn België (Various Artists)
Club Moral Stocklist 024 – H/M (Etat Brut)
Club Moral Stocklist 025 – CRS! (DDV)
Club Moral Stocklist 026 – Cross of the Good Death (Club Moral)
Club Moral Stocklist 027 – Strijd tegen de Kerk (Angst)
Club Moral Stocklist 028 – Burroughs (One Hundred Poems from the Japanese)
Club Moral Stocklist 029 – Macht/Onmacht (AR/TE)
Club Moral Stocklist 030 – Hersens met Horens (AMVK)
Club Moral Stocklist 031 – 19 Keys (Club Moral)
Club Moral Stocklist 032 – Equinox Event (Various Artists)
Club Moral Stocklist 033 – Greatest Hits (Angst)
Club Moral Stocklist 034 – Pig and Face (The Firing Squad)
Club Moral Stocklist 035 – Poisonous Fragrances (Augusto Klamm)
Club Moral Stocklist 036 – Lies on 45 (Angst)
Club Moral Stocklist 037 – Wir Sind Wieder Da! (The Simpletones)
Club Moral Stocklist 038 – Prodition 1983 (ProduKtion)
Club Moral Stocklist 039 – Auschwitz war Wunderbar (The Parts)
Club Moral Stocklist 040 – Spuigt Bloed en Sterft/Ten Velde (AR/TE)
Club Moral Stocklist 041 – Appartementen (Various Artists)
Club Moral Stocklist 042 – Johann Sebastian Bach (Frank Pinckers/DDV)
<<http://clubmoralstocklist.podomatic.com>>
oktober 9, 2007
Bibliotheek Tweebronnen presenteert ism Vooruit & De Morgen:
Uitgelezen op Reis – een levend boekenprogramma met een vleugje muziek
Woensdag 17 oktober, 20.00, Auditorium Tweebronnen
5 euro / 16 euro Combi voor 4X Uitgelezen
Tickets te verkrijgen via In&Uit Leuven, Naamsestraat 1 of 016/203020
Ihkv de Bibliotheekweek met als thema: de bib, het leven van A tot Z.
Uitgelezen is een levend boekenprogramma vóór en dóór lezers waarin de vaste gasten Anna Luyten (Knack) en Jos Geysels (Minister van Staat) met twee extra panelleden drie recente boeken becommentariëren. En dat onder aanvoering van gastvrouw Fien Sabbe. Naast de verleidelijke boekentombola en de pittige cartoons van ZAK, is er ook een uitbundig muzikaal intermezzo voorzien.
oktober 8, 2007
Datapanik is nog steeds en steeds meer van veel dingen één.
Maar laten we ons voor deze dienstmedeling beperken tot twee dingen.
Eén is de virtuele letterwerkplaats die we deze zomer omgedoopt hebben tot virale broedplaats.
Een paar subsites hebben we op een lager pitje gezet of zonder mededogen naar het archief verbannen.
Maar voor de rest blijven we ons best doen om er alive and kicking uit te zien.
Met hetzelfde gebrek aan regel of maat, maar even koppig als de vorige jaren.
We zijn wel verheugd om uit de reacties te vernemen dat het nieuwe kleedje dat we ons sluipenderwijs aangemeten hebben, blijkbaar in de smaak valt.Hier en daar hangt nog een losse draad te bengelen of moeten we een knoop wat steviger aannaaien. Maar enige haveloosheid zal ons altijd blijven sieren.
Bekijk het zelf op www.datapanik.org
en vergeet niet te verdwalen in onze information overload.
Twee zijn de (geruchten uit de) Permanent Gecontroleerde Zones, waarin we sedert begin dit jaar volop tijd en energie stoppen.
Dat kan je met eigen ogen zien op www.datapanik.org/pgz/
Plannen en ideeën om tegen de schenen van de controlemaatschappij te schoppen, zijn er in overvloed.
Eentje daarvan hebben we ondertussen al in de praktijk gebracht.
Sedert deze zomer zijn we nu ook te vinden via http://pgzlog.wordpress.com
Bekijken maar en reageren mag en kan ter plaatse.
Wie op een of andere manier wil meewerken of wie ideeën, suggesties of andere commentaren en kritieken heeft,
laat het maar weten op het bekende adres: datapanik@datapanik.org
Tot in de reply of tot op de site,
dp
oktober 3, 2007
Darling Britney is een Nederlandstalig collectief dat surft op de grens tussen punk, poëzie en hardcore nostalgie, af en toe doorspekt met een zeemanslied.
Er zelfs een bedoeling – zoals altijd een behoorlijk storende factor in de industrie der vrijetijdsbesteding.
Een enigszins gecontesteerde aanwezigheid in de kraakpand projecten van Handelsbeurs in Gent (de plaatselijke VLD vroeg zich niet helemaal on-progressief want bloggend af of de gemeenschap dit soort activiteiten wel moest subsidiëren) leidde al snel tot ander en veel fundamenteler verdriet.
Nog uiteindelijker leidde dit tot een nieuwe personeelsbezetting, waarbij niet verzaakt werd aan het fundamentele principe van de band: ook al omdat er geen f* zangeres is, verwordt de drummer (man of vrouw) tot toyboy. Met deze feministische stellingname, hopelijk in navolging van de guerrilla girls, is alweer een tip van de sluier opgelicht – een verwijzing die ook alweer niet onschuldig is.
IK zou zeggen surf en oordeel zelf: http://www.myspace.com/darlingbritneybe
oktober 1, 2007
Hallo Didi,
Bij de tussentijdse najaarsschoonmaak van mijn mailbox trof ik nog een onbeantwoord berichtje van jou aan, waarin je om meer informatie omtrent “De Vall” vroeg. Sorry dat mijn antwoord zo laat komt, maar dat e-mailen wordt soms zo’n sleur voor mij. Ik kom er vaak gewoon niet meer toe mijn e-korrespondenten altijd netjes van antwoord te dienen… Maar bij deze doe ik dan toch een poging speciaal voor de woordenbaron uit Korbeek-Lo!
De Vall is/was mijn bescheiden muziekprojectje samen met gitarist Koen Boyden, tijdens optredens steevast aangevuld met één of meerdere Speciale Gasten.. Ik had Nederlandstalige interpretaties gemaakt van songteksten van The Fall, waar Koen dan gitaararrangementen bij verzonnen kreeg. Vandaar ook onze naam “De Vall”: naar The Fall dus, en met dubbele ‘l’ vanachter, want dat is bij de echte Fall tenslotte ook zo! En ik had tevens ter aanvulling een paar eigen gedichten van gitaargeweld laten voorzien, waar Mark E Smith voor niets tussen zit!
In bijlage stuur ik jou enige teksten van De Vall, en netjes daaronder het originele nummer van The Fall, waarop mijn songtekst min of meer is gebaseerd. (Het meest tevreden was ik over “Ik Ben Zo Verblind”.) Als jij daar graag iets van op jouw Cocagneblok zet, is mij dat geen bezwaar.
We hadden een jaar geleden trouwens meegedaan met het superchaotische “Psychotische Boekenbal” ter ere van Jean-Marie Berckmans, waar jij (vlak voor of na ons, herinner ik me) eveneens een ultrakorte performance had gegeven. De Vall is ook terug te vinden op het Internet, zie www.myspace.com/devallbelgium. (Al ben ikzelf wel totaal niet bezig met die Myspace-toestand.)
Ik moet er eerlijkheidshalve nog bijvertellen dat ik sinds deze zomer wegens algehele bezinning gestopt ben met De Vall, een zanger was ik toch allerminst. Vermoedelijk zullen we ergens in de toekomst wel opnieuw optreden, maar vooreerst heb ik daar geen enthousiasme meer voor. Het is maar dat je het weet…
Met vriendelijke groet,
Steven.
BERICHT UIT NICE:
Hallo Didi,
Fijn te horen dat je ons met De Vall zo goed vond, destijds op dat fameuze Boekenbal van Jean-Marie Berckmans! Want als zanger voel ik me soms nogal onhandig…
Zoals in vorig mailbericht reeds bevestigd, vind ik het geen probleem om teksten van De Vall / The Fall op jouw Cocagne-weblog te zetten. Ik weet wel niet of Mark E Smith auteursrechten voor zijn songteksten van The Fall moet hebben? Maar wat niet weet, niet deert natuurlijk…
Ik herinnerde me terdege dat je in Kessel-Lo woont, maar verwarde jouw gemeente met die van dichter-psychiatrisch patiënt Jan Perquy. (Deze man resideerde vroeger inderdaad in Korbeek-Lo, in centrum “Het Papiermoleken”.)
Momenteel zit ik overigens zelf in een jeugdherberg in Nice, aan een helaas wat regenachtige Azuurkust, waar mijn Japanse kamergenoot Taklo me vertelde dat het achtervoegsel “Lo” in een naam heel populair is in zijn land. Misschien werden aldus de respectievelijke gemeenten Kessel-Lo en Korbeek-Lo indertijd gesticht door Japanners?
De groeten en banzaï,
Steven.
OPEN DE DOOSOpen de doos, open de doosOpen potverdorie de doosIk deed de doos openEn tot mijn verwondering merkte ik dat mijn visum was verlopenOndertussen kwamen uit de doos Koreaanse soldaten gekropen
Blauwhelmen uit Kosovo, milities uit Mogadishu
Zelfs speciale brigades op vliegende tapijten uit Bagdad,
Alles ligt op zijn buik plat: Somalië, Soedan en Irak liggen kaduuk in de prak
Ik deed de doos open, die vol stak met imperialistisch gedoe
En ik zag pygmeeën trompet spelen op een didgeridoo
De wolken waren oesterzwanger van hemelse liefde
Ik zag heiligen rijstpap eten met spacecake
Weliswaar keken zij daarvan een beetje bleek,
Maar ze bleven aldoor een goed woordje doen voor de medemens
Open de doos, open de doos
Open potverdorie de doos
Land van yoghurt, volk van chocomousse
Het leven is hier niet van de poes
Altijd hard werken voor een habbekrats
Altijd miserie en ellende met kollega’s
En dat voor een handjevol schamele maaltijdcheques
Ik sta hier begorie perplex, het valt me duidelijk niet mee
Vlinderslag te zwemmen in de aardappelpuree
Maar open de doos, open de doos
Open potverdekke de doos
OPEN THE BOXI opened the box
Of imperial stuff
And to my surprise
I found twenty five warriors
Warriors with shieldsOpen the box, open the box
Open the goddam box!I opened the box
Of imperial love
And to my surprise
I found twenty five warriors
With ribbonsLand of tolerance
Saints like me
With good word for everybodyOpen the box, open the box
Open the goddam box!
I found imperious ribbons
I opened the box
And to my surprise
I found love
Imperial stuff
Open the box, open the box
Open the goddam box!
I opened the box
I was well perplexed
I opened the box
It was orthodox
It was looking at me
With imperial love
I opened the b-b-b-b-b-b-b-b… box
Land of return to seat
Land of bounty
Land of dope cake
I opened the box
DE JUISTE MAN OP DE VERKEERDE PLAATSIk ben de juiste man op de verkeerde plaatsIk ben de juiste man op de verkeerde plaatsIk kom altijd stipt te laat, of zit er net naastIk ben de juiste man op de verkeerde plaats
Ik bungel aan een slappe koord, ik slalom op een scheve schaats
Ik ben de juiste man op de verkeerde plaats
Ik ben de verkeerde vrouw in het juiste formaat
Ik ben geen helikopterpiloot, ik ben geen hersenchirurg
Ik ben geen schoonheidsspecialist
Ik heb me klaarblijkelijk van melkwegstelsel vergist
Ik ben geen sinterklaas, ik ben geen paashaas
Ik ben geen rattenvanger, ik ben geen boskabouter
In mijn zelfontwikkeling loopt het alsmaar fouter
Ik ben de juiste man op de verkeerde plaats
Ik ben de verkeerde vrouw in het juiste formaat
Ik ben de juiste man op de verkeerde plaats
Er liggen kilometers tussen wat ik kan en wat ik allemaal doe
En uiteindelijk is het toch nooit goed
Ik ben de juiste man op de verkeerde plaats
Ik ben de verkeerde vrouw in het juiste formaat
En zo is dat gelukkig ook het beste maar!
Ik ben de juiste man op de verkeerde plaats
Ik ben de verkeerde vrouw in het juiste formaat
WRONG PLACE, RIGHT TIMEWrong place right time
I used to think I could do what I wanted to
Right time for me alone
Walk the streets of complete full homesWrong place, but I’m bound
To stick with what I intend to see through
See you, in wrong place
Right time but there’s miles in betweenI keep on knocking but there’s no bugger in
I have to sing gothic, boo hooSee me, a new reign
A new reign not to be forgotten
Right place, right time
Right time and Britain is mine
That day, on way
And all peasants will know Oranj
Peasants smile: big shine
Very happy under rule of Oranj
You can whine under rule of Oranj
Mike Clarke: sez I bastard
He is deranged, I am William of Oranj
Go insane in Holland!
I can’t wait to taste anthrax turf again
Big Wren: homage Oranj
I an Oranj I have paid dues to the one
Who’s #1 in heaven
As in Heaven so in Britain
(By Oranj I am Oranj I am one)
Can’t dance can’t sing
Cursed forever is William of Oranj
IK HOOR HET GRAS GROEIENIk zie de mensen netjes op een rijZe staren allemaal naar mijIk zie ze denken: wat is er hier aan de hand
Met die kerel zijn verstand
Maar ik kan het ook niet helpen
Ik hoor gewoon het gras groeien
Ik hoor het gras groeien
Ik hoor de regenbogen in het avondgloren
Mijn hoofd heeft de aantrekkingskracht
Van een magnetisch veld
Elektrogolven cirkelen en suizen overal
En deinen uit tot verre achter het wolkenveld
Want ik hoor het gras groeien
Ik hoor de regenbogen in het avondgloren
Het lijkt er wel op alsof de tijd nu niet meer valt uit te wissen
Emoties dobberen stuurloos rond doorheen de mikrokosmos
Dus hou jezelf goed vast, schat
Je weet dat ik je helpen wil, schat
Hou je hoofd plat tegen de gazon
En luister naar de grasspriet
Als je helemaal niks hoort, dan weet ik het wel zeker:
Jij bent mijn type niet!
Want ik hoor het gras groeien
Ik hoor de regenbogen in het avondgloren
I CAN HEAR THE GRASS GROW (origineel: THE MOVE)See the people all in line
Was making them look at me
Can’t imagine that their minds
Are thinkin’ the same as me
’Cos I can hear the grass grow
I hear rainbows in the eveningMy head’s attracted to
Magnetic wave of sound
With a wave of common circles
Glisten its way around
‘Cos I can hear the grass grow
I hear rainbows in the eveningCan’t seem to fathom out the sound
And my senses form a micro
Get a hold of yourself now baby
You know I need you to help now baby
Put your head down to the ground
And listen to your mind
If you don’t know what I found
I know that you’re not my kind
‘Cos I can hear the grass grow
I hear rainbows in the evening
Can’t seem to fathom out the time
My senses form a micro
Get a hold of yourself now baby
You know I need you to help now baby
I can hear the grass grow I hear rainbows in the evening
september 22, 2007
DIDI DE PARIS EN BLATNOVA IN LES ATELIERS CLAUS
Posted by didideparis under Agenda, Didi de Paris, literatuur, muziekGeef een reactie
|
LES ATELIERS CLAUS
|
||||||
|
Rue Crickxstraat 15 |
||||||
| 29 september 2007 | ||||||
|
||||||
|
LUKAS SIMONIS In de nasleep van de Hollandse Provo- en Punkbeweging van de jaren ’80 leerden Lukas Simonis; guitarist, composer, lives in Rotterdam (Netherlands) and co-founded and works for WORM (a centre for experimental arts). For most of his musical career, he has played in bands and projects that seldom managed to play ‘straight’ music, despite moving within the field of ‘rock’ (e.g. Dull Schicksal, Tresspassers W, Morzelpronk, Liana Flu Winks, AA Kismet, VRIL and Coolhaven). Dans le sillage du mouvement Hollandais Provo et de la mouvance Punk des années ’80, rencontre avec des Amsterdamois comme ceux de The Ex mais aussi avec le Rotterdamois Lukas Simonis. Artiste libre aux mille facettes, écrivain, poète, éditeur, animateur radio et bien sûr musicien. www.xs4all.nl/-lukas
|
||||||
|
PROGRAMMA |
||||||
| 2100. UIUIUI KOO (D,ZW) 30’ 1°floor Drie dames op cello, stem en electronica, brengen uiteenlopende muzikale elementen bij elkaar. Van Frescobaldi, Schubert of Villa-Lobos of volksmuziek, tot nieuwe composities en elektronica. Het resultaat klinkt als barokmuziek uit een kortegolf radio. Three women on cello, voice and electronics, bring together various musical elements. From Frescobaldi, Schubert and Villa-Lobos and folk, to new compositions and electronica. The forgotten future of baroque music… Trois dames mélangent subtilement des éléments musicaux très variés grâce au violoncelle, à la voix et à la musique électronique. De Frescobaldi, Schubert et Villa-Lobos à la musique populaire, en passent par des compositions nouvelles. Cela donne comme résultat de la musique baroque sur ondes courtes… http://www.myspace.com/uiuiuikoo |
||||||
| 2135. WILLEM HIETBRINK (NL) 20’ cour Spoken word- exposé waarin de taaldoctor bewijst dat het Nederlands de ‘Moeder Aller Spraken’ is. Sigaret is afkomstig van ‘zuug eruut’, condoom van ‘gom doe om’ en paparazzo van ‘papierrotzooi’. En waarom zeggen de Engelsen ‘cow’, omdat een koe ‘kauwt’ natuurlijk. Exposé oral pendant lequel le linguiste explique que le Néerlandais est la mère de toutes les langues. Cigarette vient de ‘zuug eruut’, condom de ‘gom doe om’ et paparazzo de ‘papierrotzooi’. Hietbrink prooves that Duch is the mother of all speeches! Sigaret comes from ‘zuug eruut’, condom from ‘gom doe om’ and paparazzo from ‘papierrotzooi’. http://www.duizenddichter.nl |
||||||
| 2200. FENECH (F) 30’ 1°floor Ce guitariste renaissance vient de Paris, où il concocte sa musique ukelele subversive pour le monde entier. Tel une araignée, il tisse sa toile pleine d’idées. Tout y est: des compositions électroniques aux enregistrements sur le terrain et à l’impro, en passant par les instruments-jouets et les mélodies. Uit Parijs, deze renaissance snarenman, die vanuit de GRM-studio’s zijn subversieve ukelele muziek de wereld instuurt. Fenech is a spider in a web of ideas. From electro acousmatic compositions, field recordings, improvisations, through instrumental toys and cozy melodies. http://www.myspace.com/davidfenech http://demosaurus.free.fr |
||||||
| 2235. DIDI DE PARIS/BLATNOVA 30’ cour DE PARIS (B) bewijst dat het Vlaams de moeder aller spraken is. Blogger, querelant, asthmaticus, dichter, energiebron. De Paris is overal geweest. De Paris prooves that Flemish is the mother of all speeches. Blogger, querelant, asthmatic, poet, powerstation. De Paris has seen it all. De Paris prouve que le Flamand est la mère de toutes les langues. Blogueur, provocateur, asthmatique, poète, source d’énergie. De Paris est allé partout. https://cocagne.wordpress.com |
||||||
| BLATNOVA (NL) makes etherical, atmosferic music, from glorious droony synths to field recordings with creative cows. La musique de Blatnova est translucide, aérienne, comme un paysage changeant. Elle accompagne Diddi De Paris, mais présentera aussi quelques morceaux personnels. Blatnova maakt etherische, athmosferische muziek, als wisselende landschappen. Zij begeleidt Didi De Paris, maar zal ook enige eigen stukken ten gehore brengen. http://www.myspace.com/blatnova http://www.blatnova |
||||||
| 2310. DIE TRIP COMPUTER DIE (UK) 30’ cave Londens gezelschap brengt een live-radiospel. Namen als Ted Barlow en Xentos Bentos waren eertijds legendarisch in groepen als Homosexuals, Milk From Chelter-man…(zie ook het Londense Radio Resonance). A legendary English ensemble with Ted Barlow and Xentos Bentos, formerly known from bands like Homosexuals, Milk From Chelterman…(check also Londons Radio Resonance). For the occasion they bring a live-radioplay. Le groupe londonien présente un jeu-radio en direct. Les noms de Ted Barlow et Xentos Bentos semblent familiers: ils jouaient dans des ensembles tels que les Homosexuals, Milk From Chelterman…(voir aussi le London Radio Resonance). http://www.myspace.com/dietripcomputerdie |
||||||
| 2345. HARRY MERRY (NL) 20’ cour Inventor of the ‘Harryism’, a musical outlook that first made way round 1997, somewhere between Ljubljana and Beograd. Uitvinder van het ‘Harryisme’, een muzikale denkrichting die omstreeks 1997 voor het eerst de kop op stak, zo ergens tussen Ljubljana en Beograd. Inventeur du ‘harryisme’, un genre musical qui a percé vers 1997, quelque part entre Ljubljana et Belgrade. http://www.harrymerry.com |
||||||
| 0010. COOLHAVEN (NL) 40’ 1°floor Wie een conceptalbum maakt over multi-stekkers, hoort volgens ons tot de strekking van de zaligmakende waanzin. Gekkenwerk in de traditie van Kamagurka, Koot en Bie, Zappa, Residents, Negativland. Stel je een soort van dadaïstische muziekshow voor, met Oostblok new wave en aftandse techno. Lukas en co doen het! Celui qui tente de faire un album conceptual sur les multi-prises appartient à un courant de folie rédemptrice. Une oeuvre déjantée dans la tradition de Kamagurka, Koot en Bie, Zappa, Residents, Negativland. Imaginez une ecpèce de show musical style dada, avec de la new wave des pays de l’Est et un arrière-gout de techno. Coolhaven became known from their “heads-treasures & eggshells” performance in 1967. In this performance they banged their heads against each other during three days, until their skulls began to show a pattern of fractures. These patterns were transformed into maps of treasure islands, and were offered to one legged passengers from different countries. http://www.coolhaven.nl/cd.html |
||||||
| DJ HARCO (NL) Het brein achter de Willie. Is behalve kunstenaar, designer, organisator en labelbaas ook nog eens plaatjesdraaier van jewelste. Laat ze niet dansen Harco! C’est le cerveau derrière Willie. En plus d’être un artiste, un expert en design, un organisateur et dirigeant de marques, c’est un dj de genie. Don’t let them dance Harco! http://www.harcorutgers.nl |
||||||
augustus 18, 2007
(Een poging tot reconstructie)
We zijn in de helft, zegt Vitalski. In zijn ogen lees ik opluchting. Het is vrijdag 17 augustus 2007 (ik herinner het mij alsof het gisteren was) De Antwerpse Nachtburgemeester heeft na een jaar van quasi media-stilte – boycot? – een goeie mediastunt bedacht. In het perscentrum op de Antwerpse Grote markt organiseert hij een interview-marathon. Het is eens wat anders. Gedurende 20 uur (volgens mij komt hij hiermee in het Guiness Book of Records) (heeft hij dit laten boekstaven door een boekhouder?) zullen 40 mensen hem elk 25 minuten op de rooster leggen. Het is 15u29 als ik mijn 25 minutes of fame gebruik om vragen af te schieten op het fenomeen. Helaas, zit ik zo niet in elkaar. De pers laat ik voor wat ze is. Hegel stelde ooit dat het ochtendgebed van de filosoof erin bestond de krant te lezen. Ik denk dat men vandaag bij wijze van sportief matinaal gebedje beter in een boog om de media heen kan joggen.
Ik heb gewoon enkele boekjes uit mijn archief meegebracht. Ik had niets voorbereid. Ik had besloten me op glad ijs te begeven. Het beste procédé om tot de waarheid te komen. Ik wou gewoon een licht werpen op een Vital Baeken die nu al een bijna een kwarteeuw naarstig en noestig, met een niet aflatende energie aan de weg timmert.
Ik weet niet of het stapeltje geniete fotokopie´s die ik op tafel gooi, ook een boek is. Het was een uitgave van “De Psychedelische Koekjesfabrieken”, een uitgeverij die opereerde vanuit Heist-op-den-Berg, meer bepaald vanuit de deelgemeente Hallaar. Voor elke van haar publicaties vroeg de uitgeverij een officieel nummer aan, en van elke nieuwe realisatie werd, zoals de wet voorziet, telkens één exemplaar in de Koninklijke Albertina bibliotheek gedeponeerd. De titel is niet echt bescheiden “Let lettres du 17-09-1882 – 12-02-1937 de Dirk Duppon en Vital Baeken (Met brief uit Portugal)”.
Vanaf 1984 manifesteerde Vitalski, né Vital Baeken, en dit sinds 1971, zich frenetiek op small press publicaties. Het allereerste tijdschriftje valt op door zijn uiterst kleine formaat. De titel spreekt boekdelen, en ontbloot al meteen één van de fascinaties uit het werk van de latere Vitalski: Bunny.
Als ik een –toegegeven, een volslagen onnozele poging tot grapje – informeer of hij aan die fascinatie een tenniselleboog overgehouden heeft, reageert hij eerder droogjes dat hij nooit te lijden heeft gehad aan dit lichamelijk ongemak. Het is duidelijk, hier zit een man die zich verdedigt, hij zit –weliswaar aimabel en charmant de hele tijd met al zijn stekels uit. En dat ik onmiddellijk nadat ik in de interviewstoel plaatsgenomen had gezien had dat er in de zaal een stalkster zat, die mij nu al meer dan een jaar lastig valt, was ook niet echt bevorderlijk voor mijn concentratie.
In datzelfde 1984 lanceert zijn broer, de striptekenaar Serge Baeken, het (strip)blad “Embryo”. En als ik –in alweer een nieuwe poging grappig te zijn – zeg dat de grote doorbraak er natuurlijk gekomen is dankzij “De Psychedelische Koekjesfabrieken”, antwoordt Vital meteen “Toen was ik pretentieus.”, Ik zeg hem dat uit zijn werk vrij vlug een adoratie voor Gerard Reve blijkt. Ik vraag hem wie er nog zijn literaire helden zijn. Dan luidt het antwoordt onmiddellijk Jan Arends.
Vitalski, tot overmaat van ramp had hij een goeie jeugd. Hij groeide op in een van de landelijkste meanders van suburbia: Vosselaar (Turnhout). Wat mij opvalt is dat Vitalski, a.k.a. de nachtburgemeester van Antwerpen, zijn halve familie meegebracht heeft naar de Scheldestad. De activiteiten ten tijde van de ¥sfabrik werden gepresenteerd als initiatieven opgezet door de gebroeders Baeke. In de voetsporen van de gebroeders Van Eyck, en met een vette knipoog naar Paul van Ostaijen zijn gebroeders Jespers. Heel wat activiteiten van Vitalski hebben – net als dit interview-opzet – een collectieve aard. Ze hebben iets surrealistisch en iets van Andy Warhol. Sedert enige tijd is er ook Studio Vitalski. Een vijftiental Antwerpse striptekenaars spreken geregeld af bij Vitalski thuis en werken de personages en storyboards ontwikkeld door The Big Vitalski uit. In 2003 bracht Kingkong Books “Pierre op het vrouwen-eiland” uit. Dit is de Studio nu aan het herwerken. Daarnaast wordt er ook gewerkt aan het album –of is het al klaar? – “Monster Busters from the Univers”
Ik vergelijk de carrière van Vitalski met hardrock in de jaren zeventig. Het muziekgenre werd geboycot en weggehoond door de muziekpers, tot de goedgemeente plots moesten toegeven dat het een belangrijke factor ging. De opgang van Vitalski vergelijk ik met Jules Deelder, ook vind ik hem zeer Amerikaans, in de zin dat het gaat om iemand die een literaire loopbaan uitgebouwd heeft, zonder dat hij noemenswaardige affiniteiten heeft met de academische wereld. Ik schroom er zelfs niet voor terug hem te vergelijken met opper-Gonzo Hunter S. Thompson. Stuk vor stuk gasten die het gemaakt hebben zonder rekening te houden met het literaire establishment. Dat op zich vind ik een achtenswaardige prestatie. Hierop zegt hij dat hij toch liever bij een grote uitgeverij wil zitten. Maar dat hij toch gelukkig is dat hij de laatste drie jaar is hij gelukkig bij The House of Books te zitten.
Vitalski is ongetwijfeld een multi-mediaal auteur. Hij probeert verschillende genres uit. Tijdens zijn studies Germaanse filologie in Antwerpen schrijft hij “Saint Joshua”, rond 1990 presenteert hij met zijn broer Serge het driewekelijkse tijdschrift “De wereld van Vital Baeken”. Daarna probeert hij het met misdaadverhalen: de figur van Alfred Rosengarten Nevada. (Opmerkelijk is ook dat de vader Baeke al verschillende misdaadverhalen geschreven heeft). Tegen het midden van de jaren ’90 draait de ¥sfabrik op volle toeren (een tegenhanger van de Koekjesfabrieken?) . Het Bulderdrangcollectief is dan actief. Met Emmanuel Bruynseraede, Geert Beullens en de onvolprezen JMH Berckmans. Na Bulderdrang krijgt de rockband De Oranje Houtzagerij vorm. Vital Het Slangenmens, ontwikkelde met Berckmans de ski-taal, de auteur neemt het pseudoniem Vitalski aan. Onder deze naam bouwt hij verder aan zijn solo-carrière.
Als ik hem erop wijs dat hij zich ten tijde van Bulderdrang omschreef als Vital het slangenmens”, zegt hij dit een betere omschrijving te vinden dan de Nachtburgemeester. Opvallend is ook de lichamelijkheid. Ik heb Vitalski al tientallen keren zien optreden. Als het echt goed gaat weet hij de geest van de knettergekke zenuwzieke Antonin Artaud op te roepen. Maar dan in een hilarische versie. In zulke magische momenten herinner ik mij weer fragmenten uit ‘Rock My Religion.’ van Dan Graham.
Als ik hem vraag hoe belangrijk de factor “improvisatie” voor hem is dan zegt hij dat dit hooguit 5 % is. Improviseren beschouwt hij als een veel te riskante onderneming. Maar eenmaal als het gaat is het een flow. Vergelijkbaar met de roes die teweeg gebracht wordt door alcohol, tabak en alle andere al dan niet door de wetgever getolereerde rookgeneugten. In de beste journalistieke traditie lieg ik dat ik mij daar niets kan bij voorstellen om de eenvoudige reden dat ik geen ervaringen heb met drank, tabak en andere rookwaren.
Vijfentwintig minuten zijn lang om vol te ouwehoeren, te kort om serieuze vragen te stellen. Ik had hem graag nog wat gevraagd over zijn vader, over Kingkong, over zijn BV-schap, over de roddelpers en de pijnlijke stilte van het voorbije half jaar… Helaas, zat ik al op de trein naar elders toen mij deze dingen te binnen schoten. Ik bleef achter met de onbehagelijke vraag of ik het wel goed gedaan had? Ik wou een gewoon ouwe vriend een dienst bewijzen.
Onze gezamenlijke vriend Erik Vloebergs, de directeur van “De Psychedelische Koekjesfabrieken” had het in zijn geschriften vaak over “De Liga van ditjes & Datjes”. Een term die ik zoveel jaar later graag overneem – jat! That’s why friends are for. Anders kan ik de hyper gemediatiseerde context waarin wij ons nu al sedert ettelijke jaren bevinden niet omschrijven. Waar de pers gereduceerd is als goed geoliede PR-mechanisme voor de amusementsindustrie, zeker inzake literatuur. De lachband staat roodgloeiend. Kan ook uit schaamte zijn. Bij voorbeeld omdat vandaag geen enkele journalist nog geacht wordt een serieuze vraag te stellen. Inmiddels verandert de democratie, sneller dan de poolkappen smelten, in een zeer welvarend, hoogtechnologisch peperkoeken weerhuisje, waar men meer en meer behoefte heeft aan controle en repressie. Deze toestand werd ooit door Elvis Costello, een zanger, en m.i. ook een goed auteur, omschreven als ‘Friendly fascism’ .
Didi de Paris
Tekstiel Baron
juni 6, 2007
Uit een recent grootschalig onderzoek is gebleken dat nationalisme in ons land de laatste tien jaar het snelst toeneemt van heel West-Europa. Het voorbije decennium zien we een toename van 10 procent. Vandaag zijn 40% van de Belgen gehecht aan hun land. 42% van de Nederlanders zijn nationalist, de Franse populatie 55%, 57 % Italianen. In Griekenland en Denemarken loopt dit percentage op tot respectievelijk 87 en 86 %
“Fort Europa” de recentste theatertekst van Tom Lanoy heeft alles te doen met nationalisme. Tegenover nationalisme wordt hier nomadisme geplaatst. De tekst kreeg als motief “De waarheid ligt in het zwerven.” gevleugelde woorden van Baäl Sjem Tov, de stichter van de chassieden. Op relgieuze basis verwerpen zij elke verbondenheid met een ;ogelijk vaderland. Zij huldigen een nomadisme dat hen behoedt voor de vervolgingen. Het voortdurend zwerven maakt dat ze moeilijk te traceren zijn. Het biedt het joodse volk de mogelijkheid om progroms en slachtpartijen zoals in W.O. te overleven.
Wij hebben geen naties nodig. Bvb. In de zin “grondbezit is diefstal” horen we de negentiendeeuwse anarchist Pierre Proudon (Bezit is diefstal). De mens zijn vader land is de geest. De proletariër die geen vaderland heeft. Een moedertaal kan ook een vaderland zijn.
Iemand vertelde mij “Ik ben een schippersdochter, ik heb nooit vaste grond onder mijn voeten gehad, elk nationalisme is mij vreemd.”
PlayTime, de meesterlijke film van Jacques Tati, vangt aan in een Kafkaiaanse niet te definiëren omgeving. De toeschouwer wordt in het ongewisse gelaten. Is het een ziekenhuis, een kazerne, een luchthaven, een shopingmall? Monsieur Hullo, het hoofdpersonage uit de films van Tati, is het typevoorbeeld van de nomade. Op een enkele uitzondering na, heeft hij nooit een huis.
De antropoloog Marc Augé spreekt over de non-lieu, de niet-plek. Hij heeft het dan voornamelijk over de ruimte waarin de reiziger zich beweegt. De vluchtige aard zorgt ervoor dat er geen band kan ontstaan tussen de passant en de plaats. “Plaatsen waaraan de de mens als individu geen identiteit kan ontlenen. En die de verveemding in de hand werken.”
Wellicht is het overdreven om te stellen dat elk punt op de kaart een transitpunt. Maar het is geen overdrijving om te stellen dat ons leven, of we nu een paar keer per dag in de files zitten of een paar keer per jaar het vliegtuig induiken voor een citytrip of een korte vakantie, meer en meer wordt bepaald door de mobiliteit.
Wellicht is het een dichterlijke vrijheid om te stellen dat steeds meer punten op de landkaart veranderen in een transitpunt. Meer en meer lijkt het Oude Continent op het oog in de wervelstorm.
Voor Lanoye is geen land hebben geen probleem om kunst te creëren. Gelijk heeft hij. De grootste auteurs schreven hun werk in ballingschap. Ook voor het bedrijfsleven is “delocatie” vandaag een cruciaal begrip. Het super-machtige , omnipresente “Empire” van Antoni Negri en Michael Hardt heeft ook niet een echte “locatie”.
Mama Medea, een ander theaterproject van Tom Lanoye zag hij ook al als de tegenstelling tussen allochtoon-autochtoon. De grote sterkte van “Fort Europa” is dat hier de Europeanen zelf aan het woord zijn. In zeven monologen komt een verdeeld continent aan het woord. Misschien roept het daarom eerder vergelijkingen op met Hans Magnus Enzenbergers “De ondergang van de Titanic”.
mei 22, 2007
ZWERM, de prestigieuze roman van Peter Verhelst .
Beluister om het even welke politieke speech van achter naar voor en je staat versteld van de satanistische plannen die je dan te horen krijgt – de feitelijke afschaffing van het brugpensioen en de beknotting van het stakingsrecht zijn er klein bier tegen. -> weglaten
Sinds de Metamorfosen van Ovidus zijn er al heel wat fenomenen door onze cyber-mixer gegaan.
Ondanks de door de auteur zelfgeproclameerde radikale breuk met de rest van zijn oeuvre is die er niet gekomen –de weg naar de hel blijft geplaveid met goede voornemens! Alle vertrouwde elementen uit het Verhelst universum zijn aanwezig. Ik noem er slechts enkele: het belang van de muziek, de alomtegenwoordige camera. De uitgesproken montage techniek. Het universum vanuit de montagekamer: de vergelijking met Wiliam Burroughs dringt zich op. Op elke pagina van dit boek wordt een camera geplaatst. Het boek mag dan al pretenderen een parallel universum te reprensteren, de wereld die in dit boek gegenereerd wordt lijkt verdacht veel op de wereld waarin wij leven.
. De van in den beginne aanwezige montageelement. Wordt in de controlemaatschappij van vandaag veel politieker. Het “engagement” is er een toevoeging, een verrijking, een surplus.
Als de mensheid toelaat dat het kapitalisme overleeft krijgen we een tendentiële omvorming van productiekrachten in destructiekrachten, stelde Marx midden negentiende eeuw. In “Zwerm”, de recentste roman van Peter Verhelst, zijn de kwade krachten volop aan de oppervlakte gekomen. Het boek vangt aan met de laatste pagina. Het heeft de vorm aangenomen van een 666 pagina’s tellende satanistische countdown. Al wie ook maar een beetje beslagen is in de materie van de bezetenheid weet dat de duivel elke sterveling binnen de kortste keren kan doen spreken van achter naar voren. Als een duivel in een wijwatervat gaat Verhelst te keer. Onderweg laat hij niet na alle registers tussen ironie en sarcasme open te trekken.
Sinds Flaubert registreert de westerse literatuur de schokgolven die de industrialisatie en de daarmee gepaard gaande vervreemding veroorzaakt. Arthur Rimbaud zag zijn “Illuminations” als een mengvorm van epifane geschriften en een plaatjesboek. Met dit boek is “Zwerm” nog het best te vergelijken. Alleen worden woord, beeld en geluid in de hedendaagse uitermate gemediatiseerd. De fenomenen worden gesampeld en opnieuw gerepresenteerd in een voortdurend andere velden. De woorden, geluiden en de beelden hebben hun kracht verloren. Als vorm en inhoud worden bepaald door de context. Om in deze voortdurende veranderende omgeving nog enig effect te resorteren moet er dus worden gezocht naar nieuwe strategieën. In de gegeven onstandigheden zou het niet wenselijk zijn een
In deze context beweegt Verhelst zich als een vis in het water. cyber data-dandy Onmiddellijk vliegen de referenties je om de oren. Vorm en inhoud hebben veel gemeen met een graphic novel Men waant zich in “V for Vendetta”, of in enig andere strip van Dave Mc Kean. Men waant zich in Lost Highway van David Lynch. Het ene moment zit men in een emblematische droomscene uit Twin Peaks, het andere waant men zich in een passage van Thomas Pynchon. Je waart door sferen die gelijk zijn aan scenes uit “Magnolia”, daarna zit men in Apocalyps Now, Heart of Darkness, het passeert allemaal de revue. Je bent er getuig evan hoe de tekst als een zwart gat een gedicht van Van Ostaijen opeet: “Berceuse Presque Nègre”. Een negritude zwarter dan de nacht. Voortdurend valt men van de ene sfeer in de andere. Niets ligt vast.
Het boek is een prikkeling voor het intellect, sommige passages neemt het beeld het over, anderen hebben een auditieve functie, het is het perfecte boek bij een samenleving die zoëven nog blakend van gezondheid was en nu plots in elkaar stuikt. Deze prestigieuze roman leunt aan bij literaire kanonnen als William Burroughs, Elfriede Jelinek en Rimbaud.
Deze laatste duikt zelfs op als “personage”in de “roman”. Zoals elk personage verandert ook dit voortdurend. Dit kan zeer verraderlijk zijn. In het geval van Rimbaud geldt het evenzeer voor de blitse dj flaneur electronique Robin Rimbaud, het gerenomeerde literaire wonderkind Arthur Rimbaud, of de zanger van de legendarische punkband Crass, Penny Rimbaud. -> de veranderingen die een figuur een figuur als Pearl. Het ene moment
Rimbaud is het ene moment de dj Scanner (Robin Rimbaud)= een reëel bestaand figuur), het andere moment de befaamde dichter Arthur Rimbaud. Pearl (= troetelnaampje voor Janis Joplin) de pianiste muteert tot een romanfiguur uit een roman van Elfride Jelinek. Maar het kan evengoed uit de reclame voor brillen komen. Rimbaud, de onteregelaar van alle zinnen, kickt af.(p. 475) Na enkele dagen is de hel voorbij = een allutie op Un saison en enfert.
Terwijl ergens in pure Godfather-stijl een voorstel gedaan wordt dat hij niet kan weigeren, hakt Jack Bauer – uit ‘24’! – als een dolleman in op de boekenkasten, de bibliotheken. Alles moet eraan geloven. Zeer esthetische beeldenstorm. Ook intriges worden gesampeld. Wat is de band tussen Abel en Pearl? Angel? De Bijbelse Abel. Het heeft iets te maken met het onderzoek naar de tweelingen. Cfr. Nazi-eugenetica. Kaïn doodt Abel. Mogelijk staat Meneer J voor de heiland himself, elders dan weer is hij een joodse meneer, die misschien zo een vrelijke “J” op zijn identiteitskaart kreeg, maar die dan toch wist te ontsnappen aan de massale en industriëel georchestreerde uitroeing van zijn ras, een geschiedkundig gegeven waar een ander romanpersonage , Meneer H, ook misschien voor iets tussen zit.
Alles verandert en morpht dat het een lieve lust is, genereert avatars aan de lopende band. Personages die nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn. Bvb. Angel en Abel. 145: Carlo Giuliani duikt op, eerst als schim in de massa, dan als vredesbrenger. Als hij zegt dat hij vrede brengt hoor ik eerder The Crazy world of Arthur Brown and I bring you Fire! Niets is wat het lijkt. 161: Je zapt en je zapt en de wereld valt steeds sneller in beelden uiteen.
Het boek is een uitdrijvingritueel in deze tijden zonder rituelen. (p.135) Het is een zoeken naar de steen der wijzen. (p.133) De vier elementen, aarde lucht vuur en water, zijn kleverig geworden. Door de condities van de oerknal te reconstrueren, hoopt men theorieën te vinden die de vier fundamentele krachten (Elektromagnetische kracht, zwaartekracht, zwakke kernkracht en sterke kernkracht) verklaren uit één elementaire kracht: de Formule. Dit is een psychogeografische trip doorheen de cultuur. Hier hebebn we voortdurend te maken met de magie van een verhalenduivel.
Een grillig universum waarin ook de tijd zich niet echt laat vatten. P. 430 De persoon zegt: Het is een onmogelijke opdracht jezelf te onthoofden. Deze onthoofding hebben we honderd pagina’s eerder gezien. P.545: Na onthoofding blijft het hoofd minutenlang denken. P. 305: Je bent niet langer anoniem. ‘Een ander hoofd misschien,’ suggereert Abel. Angel trekt zijn mes en wijst naar een stoel. (…) In dit absurd universum is het tijdsverloop wispelturig zoals in de films van Quintin Tarantino. Of misschien laat het hele boek zich in twee richtingen lezen. Het hele boek is een palindroom.
Op elke pagina van het lijvige boek staat een camera gericht. De Vlaamse publicist Wim Vandenbussche omschreef de huidige maatschappij als de permanent gecontroleerde zone. De roman mag dan al pretenderen slechts een artificieel parallel universum te representeren, de gruwel die erin voorkomt is zeer herkenbaar in ons dagdagelijkse leven. Opvallend is dat de auteur die vroeger in zijn werk nooit veel blijk van maatschappelijke betrokkenheid liet doorschemeren, in dit boek de maatschappij laat doorschemeren. In deze roman zitten er gaten in het zwerk. De paus, the Twin Towers, Semira Adamu, het sijpelt allemaal de roman binnen.
Op zich is dit een hoopgevend feit. Het magistrale oeuvre van Peter Verhelst kon vooral gelezen worden als hermetisch, strikt individuele estethiek. Hierin lijkt nu verandering te komen.
Nooit eerder was Peter Verhelst zo expliciet: 456: “De kern van het Kapitalisme is… verspillende herhaling. De patroonheilige van het Kapitalisme heet Sisyphus. Zijn profeet is Markies de Sade.
Net zoals in het universum zijn herhaling, metamorfose en mutatie voor dit boek essentieel. Personages veranderen voortdurend.. p. 206: Goldstein is niet langer Dokter Goldstein. Hij heet nu A8 450259: dit is de joodse Messias van Arnold Grundberg en ook een verwijzing naar Martin Amis : Ons volk veranderde van slachtoffer in beul. Straks bouwt het nog zijn eigen getto’s en eigen gaskamers. Logica en absurde humor zijn altijd wezenskenmerken van ons volk geweest. De zaak V is een verwiizing naar de Israëlische atoomgeleerd De Robert Maxwell waarover sprake (p. 249 = was een echte schurk ondernemer) Het universum van Jeroen Bosch, of van Francis Bacon .
De P.A.R.D.E.L. (partij van Anarchisten, Revolutionairen, Democraten en Liberalen) p. 466 is een anagram van Dr. AL EP (p.608) p. 444: ‘Abel’, fluistert ze, ‘A en B en E en L’ . (Ze = Pearl = de pianiste) 445: In zijn ademhaling ontstaat een eerste motief, opgebouwd uit de muzieknoten A en B en E en L. P. 277 treffen we Dr. Pale. 240 LEPARD. 238: PARDEL. 232: een pardel gelijk: wat is een pardel? 187: Woorden glijden over het scherm alsof ze voor je ogen transformeren. REPLDA, ALD-DER PERLADA LEDAPR ADELPR LEARDRP DR APEL. Ook het woord hELp me
Mutatie: De grenzeloze verveelvoudiging. P. 274 wordt Kaspar Morcoosi zijn eigen dubbelganger, een variant van zichzelf, een mutant.
Hier gaat het om een fundamentele wijziging. De aard van de dingen is gewijzigd.
267: Von Kopf bis Fuss auf Amputation eingestellt. -> detournage: Marlène Dietrich. Ook niet toevallig een song die ook door Burroughs werd gezongen.
Talrijk Burroughsiaanse kenmerken: Het Virus (Voor Burroughs was de taal een buitenaards virus), De verslaving, is hier vervangen door consumptiedrift: Alleen het VIRUS zal ons er permanent toe aanzetten te blijven kopen. Een ander essentiëel element in Burroughs universum is controle. Sporadisch “vertaalt” Verhelst dit naar situaties die verdacht veel lijken op de maatschappij waarin wij leven. Het resultaat is hallucinant. Onnodig bang te zijn. Paranoïa bestaat niet. Volgens Burroughs was het paranoïde individu gewoon iemand die goed genformeerd was.
Dit boek kwam tot stand een kleine tien jaar na de dood van William Seward Burroughs, aangevuld met de wetenschappelijke inzichten van het voorbije decennium. Dit boek begint waar “Elementaire deeltjes“ van Michel Houellebecg eindigt.
“Zwerm” impressionant boek Uitermate prachtig vorm gegeven. Multimediaal. Vind alleen zijn weerga in Tom Lanoyes tekst en uitleg/ woorden met vleugels en in Paul Mennes’ ”Kaufhaus Inferno”. Met de hulp van Eric Joris. Trouwens deze laatste heeft ook enkele illustraties voor het imposante boek geleverd. Dit boek is multimediaal. Bladspiegel. Daniël Robberechts. Kenneth Patchon. Het lijkt op de Middeleeuwse miniaturen. Boek als object doet ook zijn werk. Zo een impressionant boek. Dit is een missaal, van voor naar achter, in ware satanistische traditie wordt alles van achter naar voor gepresenteerd. Het is een diabolische misaal die zo kon ontsproten zijn uit het brein van Karl-Joris Huysmans.
Het leek allemaal nogal onschuldig te beginnen, haast als het negatief van Dantes Inferno: treed binnen in het land van de hoop. Het is een beklijvend boek. Het dringt door tot in je dromen. Niet alleen is het een hallucinant boek, het veroorzaakt ook hallucinaties.
Didi de Paris
668, neigbour of the Beast.
COCAGNE 